Hendrik Groen, tweevoudig winnaar van de NS Publieksprijs, heeft zijn allerlaatste dagboek geschreven. Zijn boeken zijn al in 36 landen vertaald en er zijn al meer dan 900.000 exemplaren verkocht.
Het verzorgingstehuis in Amsterdam-Noord gaat sluiten en daarom wordt Hendrik Groen overgeplaatst naar het verzorgingstehuis in Bergen aan Zee. Hendrik wordt steeds vergeetachtiger en constateert dat de tijd niet meer zo mild is voor hem. Daar besluit hij opnieuw een dagboek bij te houden. Het wordt het derde en laatste dagboek voor Hendrik, maar het geeft hem meer grip op de werkelijkheid en zo heeft hij iets om op terug te vallen als hij iets vergeten is. De Oud-Maar-Niet-Dood-club is er niet meer, heel af en toe is er een reünie waar de drank rijkelijk vloeit en het weer als vanouds gezellig is. Helaas slaat ook in Bergen aan Zee het coronavirus toe, wat het allemaal niet makkelijk maakt. Dan moet hij ook nog eens de foute grappen die zijn vriend Evert zou maken missen, maar Hendrik doet zijn best die te evenaren. Gelukkig heeft hij zijn trouwe vrienden en zijn hond, wat een afscheidscadeau van Evert was. Hendrik sleept zichzelf naar de eindstreep, opgewekt en samen met zijn bondgenoten.